Craquelé.
Mijn lijf gaat het langzaam begeven
zing niet meer van lang zal je leven,
krakend beweeg ik me nog wel voort
het hoort er bij zoals je vaak hoort.
Mijn steunkousen houden mij nu recht
ja, echt wel vervelend net wat u zegt,
ik lurk en ik zuig aan inhalatoren
is zeker vier keer per dag te horen.
Mijn gebit zit vast met veel kukident
want zonder, je snel sprakeloos bent,
mijn oude vel is onderhand craquelé
jammer ja, doe het er nog maar even mee.
Dit gedicht, heb het in twee uur gepiept
u moet weten dat komt door de reumatiek
toch loop ik heel de dag te zingen
zo gaat het eenmaal, ons stervelingen.
Geplaatst in de categorie: humor