Gevangen en geraakt
Scherven van gedachten dwalen door het stof van
voorbijgaande hoop en haar gevonden ongeluk.
Pijn herinnert
de afgrond die momenten kan bedwingen
met dromen die ze met haar lippen leest.
Waar momenten en ogen dromen laten vloeien zoals ze
verteren en wederkeren.
En waar haar scheidende ogen verzinnen wat ze zonder mij genezen
als een wond die zijn pijn in woorden verliest
en echo's weer laat dwalen
en ontwaken in het ritme
van het het gebed dat ze zelf het
meest vreest.
Geplaatst in de categorie: emoties