Hartenkreten

hartenkreet (nr. 34.507):

RUST NA TOBBEN

De directeur stapt met lange lome passen
vermoeid van zijn werk en zijn spanning
de huiskamer uit, over het terras
de tuin in. Reeds daalt de schemering
en vormt zich een dunne nevel tussen
de struiken achterin de tuin, zo ruim.

De directeur schrijdt verder over het gras
naar het verborgen en veilig ruim
binnen de dichte struiken, gelegen achter
het immer effen tapijt van frisgroen gras.
Tussen de boompjes en de heesters,
hoog en dicht op elkaar geplant, voelt
hij zich in zijn domein van heesters
en kleine struikjes, vrij van stoel
en bureau, vrij van financiën en alle
spanning en drukte van zijn fabriek.

"Hoe heerlijk," denkt hij, "dat hier alles
vrij is en zonder regel. Hoe de fabriek toch
alles tot in het kleinste regelt
en dag in dag uit zich houdt aan regel."

In al zijn vrijheid echter is hier
het stukje woeste tuin waar schier
niets aan wordt gedaan of onderhouden
is, tot in het kleinste en zonder ophouden,
een steeds doordraaiend bedrijf.
Alles is hier afgestemd op elkaar.
Elk klein dier of insekt aardt
en werkt hier aan het behoud van natuur
te midden van tuin in cultuur.

In alle rust zonder het werk
van mensenhand- en hersens
draait hier het bedrijf het meest
intensief geregeld, maar de directeur
zoekt vrijheid en ontspanning van
al het menselijk handelen in zijn bedrijf.