KUNST MINNEN
Met langzame, voorzichtige passen
schuifel ik door de zalen van
het schilderijenmuseum, oppassend
zo scherp, dat geen werk, erg markant
ontsnapt aan mijn zoekend oog.
Het is ondoenlijk om te blijven
staan overal om al te bekijken.
Alleen wat het sterkst treft mijn ogg
daarbij blijf ik staan een tijd
om het te bewonderen tot het kleinste detail.
Hoe aandachtiger ik bekijk alles
des te meer gaat spreken alles
tot zelfs het kleinste en meest
verborgene toe op het doek.
Tenslotte wordt mijn blik het meest
verrijkt door wat is op het doek
onopvallend en op de achtergrond.
Meer en meer ga ik voelen wat
de schilder voelde in de grond
van zijn hart bij het werken hieraan.
Met een gevoel van deemoed
voel ik de kleinheid van mijn
vaak zo trotse ik in vergelijking
met de grote geest en invloed
van de man, die schiep dit werk in zijn
wijdheid van denken en werking.
Nog meer tracht ik op het doek
te vinden. Doch ofschoon ik er genoeg
in 't geheel niet van heb, wint mijn haast
en ga ik verder met schreden zeer haastig.
Geplaatst in de categorie: kunst