echo van woorden
In het labyrint van m'n geest
schilder ik de woorden
die er altijd zijn geweest
In de stilte van de nacht
komen ze weer voorbij
en maken mij verdrietig
maar ook blij
ik raak ze maar niet kwijt
want ik heb ze zelf bedacht
in de echo van de tijd
dezelfde woorden
omringen mij
in de nacht
waarin ik
slapeloos verglijd
Inzender: ria wassenaar, 25 juni 2011
Geplaatst in de categorie: emoties