Verloren en onzeker

Ik leef tussen twee werelden van verschil
Ongenaakbaar was het nu
Het andere moet het nog bewijzen
Ik was gelukkig in het huidige
In het andere moet ik het nog tegenkomen
Ik had alles in het vorige
Momenteel nog niets in het andere
Mijn ziel is blijven steken hier op deze plaats
Zal ik het kunnen geven in wat komt
Mijn hart doet pijn vandaag
Zal het overgaan volgende week
De tranen zoeken hun weg
Zullen ze opdrogen in het onbekende
Hier bloeit mijn tuin
Daar is het levenloos zonder kleur
Hier word ik wakker in mijn vertrouwde bed
Daar is het nieuw, maar beter …weet ik niet
Mijn fontein waar ik mijn hersenspinsels kwijt kon
Is daar nu nog een ondiepe put
Hier kan ik mij uitleven
Zal ik het daar ook beleven
De draad van mijn gewone leven
wordt doorgeknipt
Zal ik die zelfde draad terug kunnen oppikken
De angst slaat toe
Ik heb mij niet meer onder controle
De wanhoop nabij
Grijp ik naar de mooie herinneringen
Die ik in mijn huidig huis beleefd heb
Krampachtig tracht ik mij rustig te houden
Maar mijn lichaam en geest protesteren
Laat mij het mooie van de andere kant zien
Dan berust ik misschien

Schrijver: claire vanfleteren, 19 juli 2011

claire.vanfleterenskynet.be

onzeker

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 8 stemmen 2.249