neb

nog een laatste keer
draai ik m'n hoofd
richting de poort
waar haar tranen
een waterval vormen

de draaikolk in m'n hemel
kust een hel waar jij
staat als een onbeschreven regel
recht voor ogen
loezend

vergeef mij een beetje
maar daar blijf dit geheel
stil vlinder in een oase
vol hoop en pulp de zotheid
voorbij

o oogst na regen
verbeelding zin in regels
op de stoep fieten wij beter
en buig O mens buig
nog even

de datum
inzicht
richting
proza

Schrijver: sine metu
Inzender: marcus neuborg, 22 juli 2011

neverending23live.nl

kooi

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 719