neb
nog een laatste keer
draai ik m'n hoofd
richting de poort
waar haar tranen
een waterval vormen
de draaikolk in m'n hemel
kust een hel waar jij
staat als een onbeschreven regel
recht voor ogen
loezend
vergeef mij een beetje
maar daar blijf dit geheel
stil vlinder in een oase
vol hoop en pulp de zotheid
voorbij
o oogst na regen
verbeelding zin in regels
op de stoep fieten wij beter
en buig O mens buig
nog even
de datum
inzicht
richting
proza
Inzender: marcus neuborg, 22 juli 2011
Geplaatst in de categorie: school