De acceptatie

Het begin van acceptatie begint te ontstaan.
Het is tijd geworden om verder te gaan.
Het zal nog niet altijd even makkelijk zijn.
Maar mijn hart begint langzaam te helen van de pijn.
Ik ga niet eenzaam zit kniezen want de keus is aan mij.
Ik doe leuke dingen en word weer sneller blij.
Ik begin de herinneringen al mooier te vinden.
In plaats van daar alleen een “ik mis het” aan te binden.
Natuurlijk mis ik het wel en zal het niet meteen vergeten.
Maar het begint al een stukje minder aan mij te vreten.
Ik hoop dat we straks weer verder kunnen zonder venijn.
En dat we weer gewoon goede vrienden kunnen zijn.
Want als vrienden hebben wij het ook gezellig met elkaar.
Ik kan je alles vertellen en jij vindt het nooit raar.
Je kan mij ook alles vertellen en ik zal er zijn voor jou.
Ik zal je dan steunen en laat je niet in de kou.
Ik wil je bedanken voor het moois wat ik met je had.
En je bent en blijft voor mij gewoon een lieve schat.

acceptatie herinneringen vrienden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 933