Broos
Broos...zo broos,
breekbaar als ragfijn kristal.
leven zonder echte verbondenheid!
Geleefd wel, hier, daar!
Grote stiltes, ze bevolken
mijn dagen, grijs, somber.
Nergens een bewegwijzering
om langs de wegen nog te gaan!
De ijle lucht van onmacht
raakt koude harten niet,
verwarmt geen ogentaal.
De schreeuw, mijn schreeuw geworpen
in de immense stilte
Wordt niet gehoord!
Broos erg broos glijdt het leven
verder in stille bitterheid.
Tastbaar...zo tastbaar,
komt de alles vernietigende
eenzaamheid...
Dichter en dichter bij!
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid