Hartenkreten

hartenkreet (nr. 35.031):

PIJNBOOM

Donker was het onder een hoge den
duisternis heerste altijd in haar hart
Ze was van zichzelf geheel geen fan
onder de den schreide zij haar smart

Kilte heerste rond de kring om haar
koude voelde ze en de eenzaamheid
Op haar ziel bloedde een open blaar
van het meisje wat zich vaker snijdt

Somber woonde in haar moede ziel
verslagenheid beheerste ’t innerlijk
Het meisje dat op zichzelf terugviel
achtte aan zichzelf niets vrouwelijk

Grauwe wolken loosden hun vocht
onder de pijnboom droop nu traan
Spiegels praatten over het gedrocht
het meisje knikte dan maar ontdaan

Donker bleef ‘t steeds onder de den
duisternis heerste altijd in haar hart
Woorden vielen alsmaar tussen hen
‘t was haar teveel..alles werd zwart