Ins Blaue hinein
Daar had je gezicht ineens weer die sombere blik
van tijdens je wanhopige huilbuien
maar ik trapte er niet in
versnelde mijn pas
en slikte je weg
ik heb het recht niet om als psychiater te opereren
zou met liefde ook niets oplossen
weet ik nu
waar je op neerkeek rommel je nu in rond
geen enkele vat meer op mij
spiegel je mij een doodsstrijd voor
met uiterste tragiek
waarna ik van schuldgevoelens
ten gronde zou gaan
ik kan een elpee van Schubert ook niet
met mijn nagels tot leven wekken
je sex-appeal kan me niet meer verwarren
wat jou nog het meeste verwart
maar
weet je
ik ben nu voor altijd weggetoverd naar oorden waarvan
jij een tipje van de sluier ervaart
ver voorbij de passies van het aardse, zinloze getol.
Geplaatst in de categorie: psychologie