Hartenkreten

hartenkreet (nr. 35.095):

boetseren

Hoe ben ik er toe gekomen,
Verdriet, jaren, liet ik mijn tranen stromen
Het nam bezit van mij.
Tot ik troost vond in de klei

Ontspanning vond ik aan de zee
Die nam al de pijn van me mee
En ik boetseerde er lustig op los
Voel me af en toe echt verlost

Het beheerst niet meer zo mijn leven
Ik heb alles geprobeerd te geven.
Maar als je het niet wilt aanvaarden
Zal ik het voor je bewaren

In mijn hart blijft dat plekje open
Ergens zal ik blijven hopen
Ik zal er altijd aan blijven boetseren
Zodat je ons eens gaat waarderen.