Herfst en dan...
Bomen kalen
Wolken jagen late zonnestralen
De hemel kleedt zich nu in grijs dan in grauw
Een noord wind werpt zich tegen muur en dak
rukt verstoord aan ieder blad en tak
haast zich voort, vergaart de afgestorven blaren
krijst, wervelt, blaast zijn kille adem
door alle holten, kieren, gaten heen, een kou
die aan mijn botten knaagt. Ik ga gebukt,
gedrukt door last en zorg van vele jaren
Ik denk in de verleden tijd, ik denk aan sterven
Laat, voordat een andere lente komt
een zachte dood mij komen werven
dan kan ik rusten, rottend in de koude grond
Geplaatst in de categorie: afscheid