eeuwig refrein
Elke avond als een zachte bries
en net zo onverwacht,
voel ik die trilling in mijn hart
en fluister ik jouw naam heel zacht
en teder. En van heel ver hoor ik
de echo van jouw stem, als een veder
zo licht alsof je vlak bij me bent en
bijna aan kan raken.
Zodat we in stilte geliefden zijn
en liefde in stilte maken.
En als die liefde dan jubelend komt
en de wereld en al zijn geluiden verstomd
dan zal jouw naam op mijn lippen zijn
een eeuwigdurend en diep refrein.
Zie ook: http://gedichten.mijnbestseller.nl/misspotter
Schrijver: wilma montanje, 8 oktober 2011
Geplaatst in de categorie: liefde