Die ene windmolen
Als ik de windmolens zie,
dan weet ik dat ik bijna thuis ben,
het klinkt misschien een beetje gek,
maar als ze draaien,
dan weet ik dat je aan me denkt;
ik wou dat je hier was,
dicht bij mij,
samen onder die ene windmolen,
de wind door onze haren,
nu ja, jouw haren;
ik hou van je lach,
je gekke uitspraken,
onze grappige momenten samen,
jij en ik;
ik mis je,
en kan er niets aan doen,
ik wil je niet loslaten,
en zal het ook nooit doen;
zolang die ene windmolen blijft draaien,
ook al is het windstil,
zal je mijn hart nooit verlaten.
Geplaatst in de categorie: emoties