een trotse Palestijnse vrouw
ze was trots op haar daad
en lachte stralend
toen ze wist dat, met haar hulp,
zeker drie kinderen waren gedood
fier als een pauw was ze
toen ze hoorde dat het er acht waren
ze lachte, als kreeg ze haar diploma
en spijt? nee, dat had ze zeker niet
dode kinderen lagen te kijk op de straat
en die knappe vrouw, die dit alles bedacht
ging daarna gewoon naar haar werk
ze zou het zo opnieuw doen
hij vermoordde zichzelf met haar hulp
en nam zestien levens met zich mee
zij vertelde het persoonlijk voor de camera,
charmant glimlachend op de tv
en niemand vermoedde haar akelige rol
slechts negen jaren zat ze gevangen
en opeens liet men haar vrij,
samen met wel duizend anderen
in ruil voor één jongeman,
ontvoerd door de strijders van Hammas
in mijn hoofd bloedende beelden
van mensen, stervend op straat
en dode kinderen liggen er te kijk
en ik vraag me af…
stierven zij dan allemaal voor niets?
Geplaatst in de categorie: verdriet
de terroriste met de mooie lach
naar aanleiding van een interview heb ik er dit van gemaakt