Hartenkreten

hartenkreet (nr. 35.451):

Knallend zacht

Het knelt
het knalt

uit mijn bron van pijn

van verlangen
van over mijn grens gaan

razend vliegen de stukken om de
oren van niets vermoedende geliefden

zo was het

zo is het niet meer

naar binnen geslagen
kruipend zacht naar buiten
ineens duidelijk

een pijnlijke wond

zo was het

tot ik in de wond kruip
ruik, zie, voel, proef

er uitspring in angst
genoeg

even bij die ander
in mogelijk zachte armen

in bewustzijn van
voorzichtig zijn

alert op weggeven
van mijn innige zelf

dan
moedig afscheid nemen

naar de wond
tot, ja, tot…