inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 35.458):

Koning alcohol (een epos)

Het maakt mij niet uit of je luistert of geeuwt
want zelfs als ik fluister is jouw doofheid een schreeuw
Misschien voelt het dood wat ik met mijn woorden bedoel
Je gedachten in de goot zijn liefdes zonder gevoel
graanvelden wuiven en je denkt: ”alles lacht me toe”
maar je wijsheid is grijs en je weet zelf wel wat je bent
je bent stronteigenwijs

je zandkasteelsculpturen zijn stuk voor stuk kapot gewaaid
de totale destructie, je moraal is weer genaaid
dus je trekt jezelf terug op je eigen toneel
zelfs het schuim op je golven, dat wordt je teveel
en je voeten doen zeer van de zure regen in je droom
je vervelt niet van de zon, je vaart mee met de stroom
en je wijsheid is steeds grijs
want je weet wat je bent, je bent stronteigenwijs

als het ooit iets van liefde was
is het nu voor altijd weg
vervaagt als een slechte droom en je leven heeft domme pech
dus schud jij weer eens je hoofd
terwijl je nooit luistert naar wat ik zeg

kijk en zie
de zoon is daar en wij vinden hem fit voor de strijd
hij wordt zelfs door de raaf op zijn schouders niet benijd
maak een vent van hem, ik zal je zeggen hoe
ik leer hem “mens erger je niet” maar wat doet dat er toe

de dichter en de schilder leven hier in schaduw op het water
met de zon in de goot is ook hun inspiratie nu dood
de “IK” doe en denker in gedachten van Renoir
zie je een licht dat langzaam dooft… ce soir
de kachel zal niet branden en de ketel zal niet fluiten
het gas wordt langzaam dichtgedraaid want de kou is alleen buiten
witte paarden die daar stampen
kijk dan…
in hun ogen voorspellen ze de rampen
ook de vorst is onderweg op de toegevroren ruiten
de dichter doopt zijn pen
en de koning schiet quatre mains

ik, de krullenjongen die nu lacht, schrijf naarstig in de nacht
bouw kastelen in het zand en ik daag de golven uit
want de vloed wordt eens mijn bruid
koeien grazen lachend in het gras langs de rivier
die langzaam uit haar oevers treedt, vertel me of je weet
dat de kastelen die er zijn, je uitzicht nu vernieuwen
en vraag het meisje die ze melkt of het de goden speet
dat ze gokten op kieuwen terwijl je boven water leeft

de onschuld ten top
maar je fles is weer eens leeg en je ruikt aan de dop
het plan om te veranderen in de vrouw die je eens was
wees voorzichtig met je groener gras
want de dichter doopt zijn pen
maar de koning schiet quatre mains

de oudste wordt benijd om zijn rivale autoriteit
die spoelt ook aan vanuit de zee maar heeft nog geen idee
want wat doe je zonder antwoord, kan jij je eigen antwoord wezen
nee,
je droom die komt nooit uit want ik kan je gedachten lezen
van de vrijheid die je zoekt
je innerlijk schreeuwt en krijst en vloekt
de maalstroom komt om aan te boren
maar je duik is zonder diepte dus niemand zal je horen

ik kom uit de laagste kringen en hoor anderen dat zingen
mijn vader had wel de kracht om glazen te laten klinken
dus ik moest en zou zijn voorbeeld volgen maar
de onderwereld reageerde weer eens verbolgen
ik voedde hem op zoals dat gaat
maar misschien zo’n 20 jaar te laat
je maaltijd laat je staan en ik laat je in die waan
want je hoofd is van binnenuit kaalgeschoren
en ik oordeel niet meer omdat dat zo moet horen

tenenkrommend lach je namaak op de lange trap naar boven
“niet doen wat ik wil doen” dat laat je jezelf beloven
in een lach die laat zien wat niemand ooit wil worden
het is goed zo
door de drank elke dag opnieuw bent geboren
in een Nee je lichaam leeft te laat
vraagt je het antwoord aan de straat
daar zul je verder leven
in de rechtszaal sta je wankel
met het goud nog om je vingers die beven
door weet ik veel wat
je zette je eigen droom schaakmat
en je kan niet meer bewegen moet je gedachten legen
maar de rechter sloeg zijn hamer
op een plafond zonder kamer
de dichter doopt zijn pen
en de koning schiet quatre mains
naar de helden van mijn jeugd
die kwamen eens tot leven
mijn superhelden brachten vreugd
maar schrijven nu mijn testament terwijl ook hun handen beven
neem Johnny Walker dan als president
in je van Godvergeten Disneyland

de roulette draait door en nummer één staat voor
dus recht jezelf op, op hetzelfde spoor
kijk dat waren vrienden, die hebben je verlaten
ja eens …eens waren het je maten
je vraagt je af hoe populair je eigenlijk wel bent
omdat je plek is ingenomen door een balletje dat draait
en je vraagt jezelf weer eens af of het de haan wel is die kraait
want waar was godverdomme Hercule Poirot om dat raadsel op te lossen
je helden van je droom die ruziën al bij het tossen
ze rusten hun rust met een pensioenplan dat lacht
schrijven jouw memoires met een pen
gedoopt in Gall en Gall bloed van een famous grouse te jong geslacht

kijk dan
daar is de zoon
en wij vinden hem fit voor de strijd
maar toen we wisten wie hij was
stond de wereld in het krijt
want net zoals bij jou was het in hem weg
leer dan om wijs te zijn
geen schuld meer in een lijdensweg
als je luistert wat ik zeg
tussen bladeren gedoopt in dauw
voelt het kikken warm wanneer ik denk aan jou
nooit meer zal ik worden zoals ik nu ben
ik heb verloren van het houden van
de dichter doopt zijn pen
en schiet met woorden quatre mains

dus het maakt me niet uit of je luistert of geeuwt
want zelfs als ik fluister
is jouw doofheid een schreeuw
geen graanveld dat wuift en niemand lacht je toe
het leven is op de helft en je bent nu al moe
en je wijsheid is grijs
maar je weet nu wat je bent
je bent stronteigenwijs

Schrijver: victor r. meijer, 24 oktober 2011


Geplaatst in de categorie: drank

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 837

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
sweetje
Datum:
25 oktober 2011
Email:
stovelotion1live.nl
Een prachtig meesterwerk, zonder twijfel....
Je kan wel weg raken uit ' zijn klauwen '!
Daar ben ik het levende bewijs van!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)