BUITENGESLOTEN
Wijl de zon reeds rood verkleurend
zo achter die verre einder verdwijnt
Weent een meisje hartverscheurend
omdat zij van pure smart wegkwijnt
Wijl haar oog dan rood wil kleuren
ziet zij weer die vreselijk lange dag
Waarin haar zoveel moest gebeuren
onder het oog van het schoolgezag
Wijl tranen zouden moeten vloeien
stagneren deze welhaast iedere dag
Geen wil zich met haar bemoeien
en jongens schenken haar geen lach
Wijl zij bitter dan haar jeugd beziet
en ‘t altijd maar buitengesloten zijn
Zakt zij weg, diep in het pijngebied
’t leven schenkt haar bitterklare wijn
Wijl de zon reeds rood verkleurend
zo achter die verre einder verdwijnt
Zit dit lief meisje vreselijk treurend
te wachten tot haar einde verschijnt
Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl
Schrijver: Ton Rijkers, 28 oktober 2011
Geplaatst in de categorie: verdriet