Hartenkreten

hartenkreet (nr. 35.617):

ALS ZELFS STILTE ZWIJGT

Ik laat mijn moede hoofd maar hangen
nu ’t zo zeer naar neerslachtigheid neigt
Mijn levensgeluk laat zich niet vangen
nu zelfs het diepste van de stilte zwijgt

Ik staar in zwarte duisternis, vele uren
nu mijn hart vreselijk huilt van verdriet
Hoe lang moet toch de duisternis duren
vraag ik de tranen. Ze antwoorden niet

Ik leef nabij de afgrond, voor ’t ravijn
nu de smart mij vrijwel heeft gebroken
Vele zwijgende woorden doen mij pijn
allang voordat ze worden uitgesproken

Ik laat mijn moede hoofd maar hangen
nu ’t intens naar neerslachtigheid neigt
Tranen biggelen mij nu over de wangen
omdat de stilte zo niets ontziend zwijgt

Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl

Schrijver: Ton Rijkers, 18 november 2011

schatrijk

zeelandnet.nl

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

Eenzaamheid

Verdriet

Teleurstelling

4.0 met 8 stemmen

714

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Jean Fermate
Datum:: 28 december 2011
Email:: janjkrediethotmail.com; Beste meneer Ton Rijkers,

Dat moedigt mij aan als schrijver en het beroert me tot tranen toe. Een vette tien.

Naam:: lijda
Datum:: 19 november 2011
Email:: lijdazielemangmail.com; Je hebt de eenzaamheid voelbaar verwoord, knap gedaan.

Naam:: Egbert vJan van der Scheer
Datum:: 19 november 2011
Email:: vanderscheerkpnmail.nl; Droef mooie emotionele tekst met een fantastisch ritme.
Heel mooi en graag gelezen Ton.

Geef je reactie op deze inzending: