Opeens was het weg...
Mijn schoenen waren de zee
en m'n voeten de boten,
Ze fietsten samen in het prille ochtendrood,
De zoete zee deinde op en neer,
Het water klotste over de boten heen,
Maar toen ik omhoog keek,
Was de blauwe zee verdwenen.
Geplaatst in de categorie: mystiek