Hartenkreten

hartenkreet (nr. 35.717):

Winterdroom

Ondanks de kou heb ik het warm
ik voel me lekker in m'n vel
wij wandelen samen arm in arm
terwijl ik jou mijn droom vertel.

De sneeuw kraakt onder onze schoenen
vlokken dwarrelen dansend neer
natuur lijkt zich nu te verzoenen
met het plotse winterweer.

De grijze lucht raakt haast de grond
een merel lijkt nog zwarter zwart
ver, heel ver weg huilt er een hond
toch schijnt de zon nu in m'n hart.

We asemen wolkjes levenslucht
weg in de januarikou
jij glimlacht slechts als ik verzucht
'wat wordt de lente mooi met jou'.

Je kijkt me aan met 'n vleugje schroom
nooit eerder heb ik zo gehoopt
dat dit nu echt is en geen droom
nu jij hier lachend naast me loopt.

Plots schiet ik wakker, je bent er niet
geen ijs, geen sneeuw, geen kale boom
niets is er nog dat overschiet
van mijn mooie winterdroom.

En toch...liepen wij samen arm in arm
door de wit besneeuwde velden
en voelde winter nooit zo warm
als toen ik jou mijn droom vertelde.