geen liefde
Je zit daar
zegt niks
je heb geleerd
je bek te houden
je durft niet te zeggen
wat je dwarszit
je houd je mond
en lacht
maar je bent gebroken
net een kapot gegooide spiegel
Als die muren om je heen
zouden willen praten
hebben ze zoveel te vertellen
zouden ze zoveel uitleggen
want elke keer als jij vecht
genezen jouw littekens een beetje
maar ze gaan nooit weg
Je valt en schreeuwt
je denkt dat niemand jou hoort
en steeds weer loop je vast
in dezelfde vreselijke nachtmerrie
Er is alleen haat
alleen maar pijn
alleen maar leugens
alleen maar angst
alleen maar tranen
er is geen liefde hier.
Geplaatst in de categorie: verdriet