Te laat
Je had nog zo graag wat aardigs gezegd,
je hand even stil in die andere gelegd,
een briefje gestuurd of bloemen gebracht.
Wat jammer, dat je te lang hebt gewacht.
Want voor alles is er een laatste keer,
dan hoeft het niet meer, dan hoeft het nooit meer.
Je had je zo graag nog even gebukt,
op dat zorgelijk voorhoofd een kus gedrukt,
waardering getoond, eens opgebeld,
nog eenmaal je vriendschap, je liefde verteld.
Maar voor alles is er een laatste keer;
die kans komt niet weer, die kans komt nooit weer.
Je had nog zo graag en je wou en je zou...
Bespaar, God en lot, ons dat knagend berouw
over wat je moest doen, maar helaas net niet deed;
't geringe verzuim, dat je later zo speet.
En leer ons tijdig beseffen, Heer:
deze keer keert niet weer, deze kans komt nooit meer!
Inzender: E. Staller, 15 januari 2012
Geplaatst in de categorie: afscheid