Hartenkreten

hartenkreet (nr. 36.076):

EEN TRAAN VAN GOUD

Ik ben geweest
zonder de pot met goud te zien
slechts een regenboog verwijderd
van mijn oude botten
huil ik geen vocht meer
het is de herfst van mijn leven

De traan die ik zal laten
daar de goudpot er niet meer is
zal moeten vallen
in mijn half gevulde whiskyglas
van herfst wil ik niet weten
geboren word ik een avond oud

Hark mijn lompen als
bladeren bijeen
bezie het licht in kleuren
met verschaald goud
de wanklank van een slokje vrede
in Famous Grouse
klopt mijn verstarde hart

Zeeën van tijd heb ik gevaren
om jou te vinden, nu de herfstkleur
bevroren goud blinkt, het zeil
bol staat van de wind
weet voor altijd dat ik je mis
en zet de winter onbemind
met rasse schreden in