Hartenkreten

hartenkreet (nr. 36.080):

Gemekker

Het leven was voor hem vaak lijden.
Een pijntje hier, een steekje daar.
En ieder pijntje nam hij zwaar.
Hij was beslist niet te benijden.

Hij stierf, een lijk heeft niets te vrezen.
Zij dacht: het is voorgoed voorbij,
de lijdensweg. Die man van mij
is dood, maar ook totaal genezen.

Ze bleef er veel te vaak aan denken,
aan het gemekker van haar klager.
Het leven zonder was zo mager.

Ze lag te huilen, ‘s nachts in bed.
Waar ze geen mekkeren meer hoorde.
Ze miste wat haar ooit zo stoorde.