Onbegrip

Jaren geleden doofde het licht in mijn ziel.
Mijn hart werd gestenigd
door scherpe woorden
die mijn liefde doorboorden.

Ik zag het licht niet meer.
De hoop was verdwenen als
sneeuw voor de zon.
Hopeloos verloren.

Jaren zwalpte ik op een woelige zee
met golven als spelbrekers,
die mij nog op grote golfbrekers
lieten afstevenen.

Ik had al jaren moeten doorbrengen
met het noorderlicht.
Nooit kwam de zon nog op.
Misschien nu en dan met mist overtrokken.

Nu is er een piepklein lichtje.
Een vonkje dat een vuurtje kan zijn,
een zaadje dat misschien terug een bloem
kan worden.

Woorden hebben een heilzame werking
op je bewustzijn en je zelfrespect.
“Kan het aub zo blijven?”
Dan kan ik op mijn dromen blijven drijven.

Schrijver: claire vanfleteren, 3 februari 2012

claire.vanfleterenskynet.be

onbegrip

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 792