inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 36.123):

mijn opa

Mijn opa was een speciale man,
Maar ik heb het nooit gesnopen
Want mijn ogen waren heel lang dicht
En gingen later pas echt open

Ik herinnerde alleen mijn oma,
Zij speelde met mij, deed me in bad
Deed alles om mij te plezieren
Veegde vroeger zelfs mijn gat

Opa liet het duidelijk horen,
Bromde als ik weer iets deed
Want oma gaf nooit een gil
Als ik de lijnen overschreed

Ik zag hem als een brombeer
een brompot en mopperaar
Totdat ik beter kijken leerde
Was de rest onzichtbaar

Op een dag, niet lang gelee,
Opende mama mijn ogen
Liet me zien wat ik niet zag,
Dat die ogen, me bedrogen

Opa was niet hoe ik hem zag,
Hij was een hardwerkend man,
werkte zoals niemand anders
ben blij dat hij nu rusten kan.

Want na zijn vroegste schuttersjaren
Moest hij zorgen voor zijn kroost
5 kinderen moest hij voeden
Vond alleen bij oma troost.

Toen het kroost al ouder was,
En het zelf al met kinderen zat
gebeurde er iets vreselijks
waar niemand op gerekend had

oma kreeg een zware tia
raakte verlamd aan de ene kant
spreken zat er niet meer in
en voelde niks meer met haar hand

opa moest dus voor haar zorgen
want daarvoor is een echtgenoot
dus hij was vastberaden
haar te verzorgen tot haar dood

Hij deed alles om haar te plezieren
Kookte, maakte schoon en meer
Probeerde haar te leren praten
Het was een hele echte heer

Tegelijk deed hij veel voor mij,
Maakte speelgoed en gordijnen
Nam me mee naar het bos
Zodra de zon begon te schijnen.

Plots moest oma naar het ziekenhuis
Het ging totaal niet goed
Hij heeft toen een beslissing genomen
Die vergde als zijn moed.

Toen oma daar als een kasplantje lag
Zei hij: het is nu klaar
Trek de stekker er maar uit
Want zo’n leven is niet leefbaar

Hij had het ontzettend moeilijk hierna
Het was zo stil zonder zijn vrouw
En het werd alleen maar moeilijker
Dat kwam niet door de rouw

Hij kreeg kanker in zijn keel,
Dat werd eruit gesneden,
Vervolgens kreeg hij een stoma
En heeft ontzettend geleden

Hij moest bestraald worden
Heel veel malen
En opnieuw leren praten
Dat was gewoon weg balen.

Het ging steeds meer bergafwaarts
Deed toch zijn best voor mij
Wilde eigenlijk zelfmoord plegen
Maar het einde was al nabij

1 dag voor de dood van oma
Maar 3 jaar erna
Werd opa plots ernstig ziek
Wellicht weet je wat ik zeggen ga

Hij stierf die zelfde avond nog
Na een lang gevecht
Hij wou het liefst 1 dagje wachten
Maar het loodje was al gelegd

Na zijn dood vonden we briefjes
Met wie wat zou krijgen
Hij had alles allang gepland
Maar altijd blijven zwijgen

Nu heeft hij eindelijk rust,
Hoeft geen werk meer te verrichten
Hopelijk is hij bij oma
Om zijn pijn wat te verlichten

Mijn opa was een speciale man,
Maar ik heb het nooit gesnopen
Want mijn ogen waren heel lang dicht
Maar zijn nu eindelijk echt open.

Schrijver: Phebe Vermeer, 6 februari 2012


Geplaatst in de categorie: familie

2.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 2.042

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)