Woorden van wanhoop
In deze wanhoop
Die ik begonnen was
Vraag ik mezelf weer af
Hoe dit afloopt
Ik hoor de stilte
Van de storm die komt
Heb ik mijn ziel verwond
In deze ijzeren kilte
Een klap in mijn gezicht
Liet mij weten dat ik het wist
De afloop van dit leven
Is niets meer om voor te geven
Ik loop hier met mijn zorgen
Hier over straat in de kou
Komt er ooit nog een morgen
Een nieuwe ochtenddauw
En is dat wat ik ooit wilde
Is dit gevoel dat ik verspilde
Een illusie van emoties
Het is gebrand op mijn netvlies
De woorden die je uitsprak
Ik hou van jou
Daardoor sta ik in de kou
Jij was degene die mij brak
Maar toen ik over straat liep
Kwam ik een ander tegen
Ik was niet meer degene die sliep
Jij bent degene die mij erdoorheen sleepte
En ik vraag me nu af
Wat er toch is gebeurd
Mijn wereld staat weer in bloei
En jij was altijd zo laf
Maar nu ik bij jou ben
Voelt alles zoveel beter
Nu ben ik een vergeter
Jij bent degene die ik het liefst ken
Kan iemand mij vertellen
Dat dit een droom is
En als ik het eens wist
Dan kon ik mijn leven weer afstellen
Zie ook: http://www.martijnspoetry.weebly.com
Schrijver: Martijn Bakker, 14 februari 2012
Geplaatst in de categorie: spijt