Vogeltje zingt te vroeg
De nog kale takken van mijn tuineik
hebben al een lichtgroene floers,
schijngroen in de vroege ochtendzon.
Een van de takken buigt zich om.
Bezeten als ze is door een gevederd
trotspakketje, de zanglijster.
Het snaveltje opent zich en laat een
roze wriemel een trillend geluid
voortbrengen, de lucht wordt gevuld
met de eerste noten van lentebeloftes,
en de geuren van fris en nieuw leven.
Ver weg blaft een hond, die snapt niet
dat zijn geluiden van irritant gedrag
de illusie verstoren, en me terughalen
uit een droom, naar het hedendaagse.
De weersverwachting; storm, met
winterse buien en kans op gladheid...
Kruip nog maar even weer in je warme
nestje lieve lente brengende lijster,
je mocht eens een rochelhoestje oplopen.....
Geplaatst in de categorie: natuur
Ik voel me thuis in de natuur, wij horen ook bij de natuur, evenals het onnozele hondje dat blafte en je uit de droom haalde, ook het hondje hoort erbij.