Hartenkreten

hartenkreet (nr. 36.251):

VALS LICHT

Omdat ‘t werkelijk aardedonker was
ontstak de maan maar zijn fletse licht
Echter onder het koude dakraamglas
tooiden tranen haar bedroefd gezicht

Omdat deze stilte om te snijden was
bloedde al ‘t eenzaam van haar hart
In het kastje toefde een scherfje glas
in een anoniem doosje, ergens apart

Omdat ze lang al aan het einde was
fluisterde zij woorden, wat verward
In de douche zonder haar pyjamajas
zag zij in haar spiegel zuivere smart

Omdat ze zo gruwelijk eenzaam was
tooiden tranen haar bedroefd gezicht
Aldus troostte haar haar scherfje glas
en bood haar ‘t uitzicht op..vals licht