Hartenkreten

hartenkreet (nr. 36.297):

de storm van mijn angst

Het is donker buiten,
De storm raast in mijn hoofd.
De wind vlagen van angsten,
En de pijnlijke regen dat mij verdoofd.

Ik kan niet langer buiten blijven,
Ik moet weg uit dit weer.
Ik wil zo graag de zon laten schijnen,
Wand de storm is wat ik zelf creëer.

Het doet pijn om dat te beseffen,
Dat ik het me zelf allemaal aan doe.
Dat is 1 van de vele fouten.
En die fouten geven veel gedoe.

Onrust in mijn hoofd,
Onrust in mijn doen en laten.
Ik wil weg uit de onrust,
Uit de angst dat ik word verlaten.

Maar dat zou weer een fout zijn,
Waarvan ik bang ben hem te maken.
Het doet pijn om in slaap te vallen,
En met die pijn weer te ontwaken.

Het doet pijn om door te lopen,
Het doet pijn om te leven.
Het zou toch veel makkelijker zijn,
Als ik daar boven kon zweven.