Hartenkreten

hartenkreet (nr. 36.300):

De vrouw van de reus

Stap voor stap
zei de vrouw van de reus
en ze hing zijn laarzen
aan zijn neus

Wat doe je nou
zei de bullebak
maar 't was te laat
het zat al strak

Klein Duimpje, broers, de zeven geitjes,
en Hans en Grietje met z'n beidjes,
Roodkapje, oma, al 't bezoek
kwamen te voorschijn uit de hoek
waar eeuwenlang de klappen vallen
ze riepen juichend met z'n allen:

Prinsesjes, kom maar uit het bed
de reus z'n neus is afgezet
nu ruikt hij nooit meer mensenvlees
hoera, hoera, wég met die vrees

Heb ík dat
zei de vrouw van de reus
dan was dit tóch
de goede keus

Ze deed haar schort voor en ziedaar
ze bakte voor de hele schaar
met zuivere ingrediënten
een brood met vijgen en met krenten
daar had ze jaren van gedroomd
dus daarom nu niet meer geschroomd

Wie éénmaal brood heeft leren bakken
hoeft nooit meer voor zo'n proef te zakken

Wat vond de reus?
hij was beduusd
mocht hij aan tafel zitten?
Sjuust!