Niet meer

Ze vindt haar gezicht in de wrange spiegel
van verloren momenten.
De tijd is de dood die wel kan wachten.
Wanneer ze zoekt naar sporen die geen gebeden vragen
maar haar geven wat ze nog kan dragen met haar laatste trots.
Barsten zijn haar littekens van herinneringen
die in elke stilte bloeden.
En haar wakende gedachten laten vervagen
in eenzame mijmeringen
over liefdes die geen liefde vroegen maar
gevonden leugens
en illusies die altijd barsten
als ze weer viel
in de leegte
die geen schaduw
wilde zijn.

Barsten littekens

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 501