Gevecht binnenin mij!

Ik voel wel hoe je telkens naar mij kijkt
op mij aast en gluurt wanneer ik op mijn zwakst ben
In duistere nachten, in de diepte van de nacht
overdag op stille plaatsen
en op vrolijke dagen, ik zal je niet ondermijnen

Ik voel het geprikkel in mijn zij
in mijn ziel en in mijn hart
het geworstel heen en weer, laat je toch zien
ik aanschouw waartoe ik gedwongen ben
wees niet langer de stille martelaar

Ik probeer je te vinden
en dan weer te verstoppen
de confrontatie loopt hoog op
de emoties die worden blootgelegd
onbewust houd ik je levend om mij te tarten

er zijn geen vluchtroutes beschreven
en elke vleugje van hoop lijkt overschat
elk stap in een richting van goede wil
wordt ontmaskerd in een ontmoeting met jou
Ben jij dan mijn grote tegenstander?

ik ontken je bestaan
maar erken het effect wat je op mij hebt
ik zwijg en doe mijn ogen dicht
maar juist daar, waar wij beiden niet zijn
is onze aanwezigheid het sterkst

je bent wat ik ken
een deel van mezelf
een geborgen schat
dat mij weet te kwellen
vanwege mijn verlangen je te tasten
maar onmogelijkheid

gevecht verwarring verliefdheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 590