De wijze man

Opeens stond hij daar
Recht voor mijn neus
Je kon er niet omheen

Een oude man
Met een volle bos witte haren
En rimpels in zijn gezicht
Die zijn oude leven tekenden

Hij keek mij doordringend aan
Zijn lippen bewogen
En zijn stem was helder van geluid
De toon was iets apart
Het kwam alleszeggend over

En zei: “Tel niet de jaren in je leven, maar het leven in je jaren”

Vanuit het niets
Hoe hij ook opgedoken was
Zo snel was hij weer weg
Ik bleef achter
Met veel ongemak
En met vele vragen

Want wat wilde hij van mij?
Wat zei hij precies?
En wat moest ik ermee?

Vele vragen
Die ik niet moest stellen
En waar ik niet aan zou moeten denken

Zijn woorden zeiden genoeg

Leef!

Wijsheid Oude man Vragen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 10 stemmen 629