4 Mei
De zon komt op de zon gaat onder
weer is er een dag voorbij
voorbij een leven
4 Mei gebrandmerkt in het geweten
van een volk dat vergeeft maar
nooit vergeet
een stukje van ons hart werd
van ons afgenomen
de toekomst weggedragen
een stukje van ons hart voorgoed
vermoeide helden als ze waren
liepen ze hun nooit voltooide mars
terwijl de wereld sliep
voor eeuwig zullen wolken en wind
de hartstochtelijke kreten bewaren
van een moeder op zoek naar haar kind
een kind op zoek naar zijn vader
een vader op zoek naar het antwoord
alsof het ergens zou bestaan
die doden zullen de overlevenden
overleven
onsterfelijkheid stond op hun
voorhoofden geschreven
in de vallei des doods nestelen
vogels zich tussen de resten
van een oud lager
hun ogen overzien velden vol
wuivend gras boterbloemen de
vergeet-me-niet en wilde klaver
de zon gaat onder de zon komt op
in het zachte ochtendlicht krijgen
gedachten nieuwe kracht
wordt hoop geboren uit een niet te
stillen pijn uit vragen die door
geen God te beantwoorden zijn.
Inzender: G. Pliester, 4 mei 2012
pliester.nlGeplaatst in de categorie: oorlog
4 mei
488
Geef je reactie op deze inzending: