Vliegen

Onzichtbare Shin, soms legde je moeder haar handen op haar buik.
Je woonde in haar lichaam, een onverbrekelijke verbintenis.
Er waren zeldzame, tedere momenten waarop ze je in stille koestering droeg.
Haar handen streelden je en geen mens of hel heeft dat kunnen verhinderen

Kleine Shin, je werd in ijzige kilte werd geboren.
Verdreven uit de buik van je moeder.
Jullie levens vielen stil - voorgoed - toen de navelsteng werd doorgeknipt.
De hel kon verhinderen dat ze je moeder bleef.

Kleine Shin, je werd het kleine, tinnen marionet-soldaatje dat, als het nodig was,
een onzichtbare vlieg op de zwarte muur werd.
Je lette op de schaduwen en de stemmen van de grote mensen.
Je hield hen in de gaten, je leerde hen nadoen.

Grote, kleine Shin, je leefde het onzichtbare, grote-mensenleven
zoals je geleerd had toen je nog het tinnen soldaatje was.
Er was maar een wereld en daarin woonde jij met al die anderen.
Gevangen in dreiging, misbruik, straf, honger, eenzaamheid en ziekte.

Grote, kleine Shin, ze was niet bang voor de dood.
Lang geleden kroop hij als een parasiet in haar lijf en haar ziel.
Je moeder keek je aan, opnieuw werd je haar kind.
Ze keek naar je en ze schonk jou het leven in zichtbaarheid.

Dappere, lieve soldaat van tin, je hebt haar geschenk aanvaard.
Aarzelend nam je het aan want je moeder gaf je moed.
Moed om zichtbaar te worden en te leven alsof je vliegt.
Houd moed Shin, geef niet op, leren vliegen duurt een leven lang!

Onderdrukking

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 781