Hartenkreten

hartenkreet (nr. 36.793):

inspiratiebron

Mijn inspiratiebron is groot
onpeilbaar diep
oneindig hoog
De dichtersgeest in mij ontwaakt
en woorden rijgen zich aaneen
uit bronnen diep verstopt
nu komend aan het oppervlak
van mijn eertijds verwrongen geest

De vrijheid boeit me
en veel meer
Het warme zonlicht evenzeer
een madeliefje in het gras
Het fascineert me
ja nu pas
Mijn hennetje zo lief en zacht
begroet me blij na kille nacht
De heldre lucht zo schoon en klaar
die maakt me blijde ja heus waar
De droefenis die andren treft
maakt dat mijn geest zich in mij heft
tot steun en troost en andre gaven
waaraan de droeve zich mag laven

O inspiratiebron ga door
en droog niet op
maar leg uw oor
te luistren daar waar diepte is
Ja laat uw ogen speuren naar
datgeen wat vaak verborgen is

Het lied gaat verder
net begonnen
een eeuwig refrein
zomaar gesponnen