Hartenkreten

hartenkreet (nr. 36.966):

Labyrint

Labyrint..

Daar is het, daar moet je naar toe.
Waar moet ik beginnen waar moet ik naar toe.
Is er een uitweg ik weet niet hoe.
Ik loop door alle gangen en weet niet waar ik ben.
Me hart klopt van verlangen naar een einde dat ik niet ken.
Ik blijf maar lopen en hopen.
Hopen om te vinden wat ik zoek.
Alles lijkt op elkander en ik weet niet waartoe.
Ik sla naar rechts en dan naar links.
Ik loop de gang door en bots tegen het einde en moet weer terug.
Terug naar de opening waar ik weer in ga en m'n hart bonst.
Ga ik nu wel goed wat voel ik me raar.
Alles lijkt op elkaar.
Heb ik me nu laten foppen en tegen me laten jokken.
Daar is het einde al in zicht.
En dit is het einde van me gedicht.

Het leven is een groot doolhof.
Maar probeer van alle fouten te leren.
En de rechte weg te gaan en wees eerlijk.
Voor een heerlijk en goed bestaan.