Moordenaar
Nadat ik het In Memoriam Wyslawa Szymborska gelezen had,
Zag ik een moordenaar staan
Op straat.
Als ik vanavond nog leef,
Schrijf ik daar dan een gedicht over,
Schreef ik.
Ik leef nog, zoals je ziet.
Hij was klein van stuk en zwaar van lijf, ik schat
Zo’n honderd kilo.
Hij deed niks, hij wachtte.
Hij was van steen of van beton.
Hij was van zichzelf.
Het moordplan was zonneklaar.
Hij zou alle straatverlichting onklaar maken
En dan de buurman op zijn fiets
Op zijn vaste route
Precies hier tegenover mijn huis
Opwachten.
De buurman zou hem niet zien staan,
Hij zou in volle vaart op hem botsen.
Meer was niet nodig
Om zijn slachtoffer zwaar te verwonden.
De klap zou dodelijk zijn.
De duisternis zou de schuld krijgen.
Iedereen zou denken dat buurman
Tegen een betonnen paaltje opgereden was.
Onverzettelijke objecten
Dienen veroordeeld te worden
Wegens moord of poging tot moord.
Geplaatst in de categorie: overlijden