Hartenkreten

hartenkreet (nr. 37.034):

Schaduw

De schaduw van de gevallen engel
Valt over mijn schaduw heen.
Niets laat iets voelen tot wat het zal zijn
Of mag worden in de schaduw van de zon.
De nacht licht op in een maanloos landschap.
De engel staat stil en wacht.
Ik strek mijn handen uit in een machteloos gebaar.
En voel de macht die zich verliest in wellust.
De schaduw licht in kleuren op,
Laat zien wat werkelijkheid mag zijn.
Maar niemand gelooft de gevallen engel.
Een omgekeerde schaduw maakt zich los
En vlucht weg voor de waarheid van werkelijkheid.
Dan trekt de schaduw van de gevallen engel zich terug.
Ik kijk toe en een traan van verdriet rolt weg.
Een schittering breekt los uit de gevallen traan
En verblindt het heen gaan van de gevallen engel.