Hartenkreten

hartenkreet (nr. 37.063):

AAN DE HAND VAN DE DOOD

De dood kwam ’s nachts, zo onverwacht
hij reikte mij, als goede vriend, zijn hand
Zijn stem klonk stil zijn stem klonk zacht
en hij sprak, ik breng je naar de overkant

De dood een vriend, wie had dit gedacht
zijn warme, milde stem stelde mij gerust
Ik proefde in zijn stem zijn geesteskracht
en ik werd mij al van het nieuwe bewust

De dood, hij aaide mij de versleten huid
als bezorgde mijn sterven hem meer pijn
Zijn stem fluisterde van het hemelskruid
dat eeuwig bloeide in milde zonneschijn

De dood kwam ’s nachts en onverwacht
en hij reikte mij eeuwige vriendschap aan
Uit mijn lichaam week de zwaartekracht
Ik was bereid het aardse leven af te staan