Een traan van echt verdriet
Je zit daar in je eentje
Op de stoeprand op het plein
Ik voelde me op dat moment
Zo ontzettend klein
Je moet maar altijd meedoen
En het leven duurt zo kort
Als je weet dat ze je pijn doen
En dan draag je ineens een schort
Een schort waarop staat gekalkt
Dat jij er niet bij mag horen
Al dat gezeur rondom je oren
Het lijkt wel of je word gestalkt
Pesten, doe het niet het is vreselijk!
Geplaatst in de categorie: pesten