Antiekwinkeleigenaar
Uit een soort hang naar degelijke, tijdloze spullen
waggelde ik vaak door de nauwe straatjes in
de antiekzaken vol schreeuwende oudheden
en ik kocht het nodige op.
Ik kon eindeloos wegdromen bij sierlijke kastjes,
bestofte schilderijen en zilveren sieraden,
afgekloofde poppen van porcelein, koperen trechters,
Franse pendules, kerkkandelaars, glaswerk van Copier,
etende piraten van gietijzer, Boeddha-beeldjes,
lingerie uit grootmoederstijd, bronzen beeldjes
van naakte danseressen of atletische heren,
parfumflesjes, Petrus Regout-aardewerk, munten,
antiquarische boeken, Wedgwood precisiewerk, opgezette
piranha's en schorpioenen, Boheems glaswerk, wat ik
overigens met het grootste gemak aan diggelen smeet.
Sinds ik mijn eigen antiekwinkel beheer, kijk ik
heel anders naar deze ouderwetse spullen, prijs ik
ze aan bij dolende antiekminnaars, benoem de meerwaarde
bovenop de huidige prijs en weet hun ogen uit te steken.
Ik hou me nu voornamelijk bezig met het feit hoe ik zo
snel mogelijk van die rotzooi af kan komen, zodat ik
weer biefstuk met stroganoff-saus kan kopen en betere
flessen wijn. Laatst nog een dressoir voor bijna het
dubbele verkocht. Nou, dat werd champagne met kaviaar
en vloeken naar al dat stomme, achtergebleven antiek.
Geplaatst in de categorie: emoties