EENZAAM KLONK MIJN LIED
Toen duisternis mij in het hart gleed
zong de nacht mij naarstig zijn lied
De eenzaamheid voelde kil en wreed
en in mijn hart schreide het verdriet
Wijl ‘t stille mij de keel dichtkneep
zat ‘t duister vol van met onbekend
Van de nacht gloeide de wurggreep
waaraan ’t verlaten mens nooit went
Waar klokgeluid het stille verbrak
restte mij enkel groter eenzaamheid
Ik voelde mij als nooit tevoren zwak
ik was alleen voor eeuwig en altijd
Toen het duister rondom mij gleed
zong mijn hart naargeestig zijn lied
Ik weet dat het jou geheel niet speet
liefde bleek ’t achteraf..immers niet
Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl
Schrijver: Ton Rijkers, 27 juli 2012
Geplaatst in de categorie: ex-liefde