(ON)GELIJK
Als ik als nacht-receptionist
ook mijn rondes loop over
oerverloze uniforme gangen
van mijn hotel in Rotterdam
dan bekruipt mij de angst
van het vergaan
van de pluriformiteit
van de intrinsieke eigenheid
van al onze gasten
achter al die gesloten deuren
Angst voor het wegvallen
van die veelkleurigheid
van mens en samenleving
vooral van het individu
maar ook van collectieven
van alle denkbare verschillen
op elk denkbaar nivo en terrein
Dan word ik het meest bang
dat niemand zich
meer zal realiseren
dat we allemaal
ongelijk zijn
anders zijn
uniek
soms eng
soms enig
soms één
soms samen
maar altijd en immer
ongelijk
ook als lijk!
Zie ook: http://www.janjacobkrediet.eu
Schrijver: Jean Fermate
Inzender: Jan Jacob Krediet, 27 augustus 2012
Geplaatst in de categorie: maatschappij