onuitgesproken

ooit
stonden wij
samen
op hetzelfde
stuk land...
het land
was veelbelovend,
sterk
maar trotseerde
in de loop
der tijd
zware stormen,
nadien nog een
aardbeving,
ons stuk aarde
scheurde recht
in twee...
ik zie jou nu
staan,
daar aan de
overkant
en kijk hulpeloos
toe hoe jij
wegdrijft
met een zee
van
onuitgesproken tranen
nu,
tussen ons in...

Schrijver: ingrid
Inzender: ingrid schmitz, 6 september 2012

ingrid.schmitzskynet.be

onuitgesproken

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 387