troebel

ik kijk naar ogen,
troebel als mist
ze staren me weer aan
ik zie jou passeren
en ik denk
wat doe jij hier toch?
dit spiegelbeeld,
ik ken het nog niet goed
ik moet er zo aan wennen
het is niet ik,
zeker niet de ik van vroeger

mijn contouren,
ongemerkt weg gegomd,
in enkele halen

ik kijk naar angst
en twijfels,
ik kan ze bijna ruiken
ze zijn nu dichtbij
ze dringen zich weer op aan mij,
telkens als ik in deze ogen kijk

het is nu onvermijdelijk
ben ik het
of mijn spiegelbeeld
dat afstevent
op een mistige toekomst?

dus vraag ik jullie
m'n spiegelbeeld en ik,
waar is de nooduitgang?

Schrijver: Ingrid
Inzender: Ingrid Schmitz, 19 september 2012

ingrid.schmitzskynet.be

troebel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 456